10 Kasım 2010
İnsan ne zaman işine gelmeyen şeyleri görmezden gelme yetisini en iyi şekilde kullanmayı öğreniyor?Hangi yaşananlardan, hangi yaşanmışlıklardan sonra..Ne zaman çocuk duyarlılığından, hayvani insan duyarsızlığına geçmeyi öğreniyoruz?Ne zaman yüreğimiz başka hayatların sürdüğü kötülüğü görmezden gelebiliyor,ne zaman?Ne zaman ''herkesin kendi hayatı'' denilen noktaya geliniyor.Yardım edebilecek durumdayken aklın ardına sığınıp ürettiğimiz fikrin kurbanı olduğumuz an, işte insanlığın gerçek anlamda işlevini yitirdiği an..Hayat bunu ustalıkla öğretiyor ama nasıl, ne şekillerde..En iyi insanı bile kavrayabilecek güçlülükte olan bu duygu neyin göstergesi ki,kimsenin aslında iyi olmadığının mı,yoksa herkesin içinde var olan hem iyilik hem kötülük oyunun mu?Ben,biz insanlık dışı veya insanlık içi ayrımını harikulade yaptığını sandığım aklıma ne zaman bu kadar teslim oldum?
Yanından içim biraz sızlayarak ama yine de emin adımlarla geçtiğim para dilenen teyzeyi neden görmezden gelindiğinin öğretildiği bir dünyada yaşıyorum.
Nice.
YanıtlaSilInvite you to my blog...
My Blog
Neat post and love your blog... would you like to follow each other!
YanıtlaSilPS> I am hosting 6 giveaways at the moments so enter for your chance to win! (Total of $600)
My Lyfe ; My Story
@MyLyfeMyStory